Πόσες φορές ενώ κάνετε προπόνηση ένα παιδί φωνάζει: Κύριε, κορδόνια!?
Η απάντηση είναι σε κάθε μια. Μια στιγμή που λίγοι θα δώσουν σημασία, αλλά έχει και αυτή την σπουδαιότητα της. Σε άλλα παιδιά θα πεις ένα αστείο να τα πειράξεις, σε άλλα θα κάνεις μια διόρθωση για μία άσκηση και σε άλλα θα ρωτήσεις κάτι για την ημέρα τους. Μια στιγμή αλληλεπίδρασης μεταξύ προπονητή και αθλητή. Θα δεις παιδιά να γελάνε, να κοιτάνε μόνο το γήπεδο με ανυπομονησία να γυρίσουν πίσω γιατί χάνουν χρόνο απ' την προπόνηση και άλλα απλά να προσπαθούν να ξοδέψουν χρόνο. Ακόμα θυμάμαι στην πρώτη μου χρονιά στην νέα μου ομάδα, ένα παιδί που ενώ του έδενα τα κορδόνια, μου πείραζε τα μαλλιά. Αυθόρμητα... Γιατί απλά είμαι ο προπονητής του.
Πόσα επαγγέλματα μπορούν να δώσουν τέτοιες στιγμές? Η απάντηση σε εσάς!
0 Σχόλια