Μέχρι πού ευθύνεται ο γονιός και πότε αναλαμβάνει τη ζωή του στα χέρια του το παιδί έτσι ώστε να επέλθει-ει δυνατόν-μια σχετική αρμονία στην οικογένεια;
Η ευθύνη του γονιού απέναντι στο παιδί κορυφώνεται στην παιδική ηλικία, όπου οι γονείς είναι υπεύθυνοι για την ανατροφή, την εκπαίδευση και την καθοδήγηση του παιδιού τους. Αυτή η φάση περιλαμβάνει την παροχή των απαραίτητων πόρων για την ανάπτυξη – συναισθηματική, γνωστική και σωματική – καθώς και τη δημιουργία ενός ασφαλούς και υποστηρικτικού περιβάλλοντος.
Καθώς το παιδί μεγαλώνει, η ευθύνη των γονιών μπορεί να αρχίσει να μειώνεται καθώς το παιδί αποκτά περισσότερη αυτονομία και ικανότητες. Συνήθως, στην εφηβεία, τα παιδιά αρχίζουν να αναλαμβάνουν περισσότερες αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους, όπως οι επιλογές σχετικά με φίλους, σχολείο και ενδιαφέροντα.
Μέχρι την ενηλικίωση, όταν το παιδί φτάσει 18 ή 21 ετών (ανάλογα με τη χώρα), οι γονείς συνήθως έχουν τελειώσει τον κύριο ρόλο τους στην ευθύνη της ανατροφής και της καθοδήγησης, και το παιδί καλείται να αναλάβει πλήρως τη ζωή και τις επιλογές του.
Η «σχετική αρμονία» στην οικογένεια επιτυγχάνεται όταν οι γονείς και τα παιδιά επικοινωνούν ανοιχτά, σέβονται ο ένας τον άλλον και αναγνωρίζουν τα όρια της κάθε πλευράς. Η υποστήριξη του γονέα στη διαδικασία ανεξαρτητοποίησης του παιδιού και η αναγνώριση των αναγκών και των επιθυμιών του παιδιού μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση αυτής της αρμονίας.
0 Σχόλια