Από τα Όνειρα στην Απογοήτευση: Πως τα συμφέροντα "σκοτώνουν" το μέλλον των παιδιών.

 

Πώς η αλληλοεξυπηρέτηση συμφερόντων διαβρώνει το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο από τα θεμέλια και ποιοι πληρώνουν τον λογαριασμό;

Το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο αποτελεί τη ρίζα πάνω στην οποία χτίζεται το μέλλον του αθλήματος. Στα γήπεδα των ακαδημιών καλλιεργούνται οι αξίες, οι δεξιότητες και τα όνειρα των αυριανών ποδοσφαιριστών. Όμως, όταν στο προσκήνιο μπαίνουν οι προσωπικές φιλοδοξίες, τα συμφέροντα και οι αθέμιτες σχέσεις εξουσίας, το οικοδόμημα αρχίζει να τρίζει επικίνδυνα.

Η αλληλοεξυπηρέτηση συμφερόντων σε επίπεδο αναπτυξιακού ποδοσφαίρου παίρνει πολλές μορφές. Από επιλογές παικτών που βασίζονται σε γνωριμίες και όχι στην αξία τους, μέχρι αποφάσεις για συμμετοχές σε διοργανώσεις ή επιλογές προπονητών που εξυπηρετούν προσωπικά οφέλη και όχι το κοινό καλό. Δημιουργείται έτσι ένα δίκτυο αδιαφάνειας και μεροληψίας που σταδιακά διαβρώνει τον υγιή ανταγωνισμό και το κίνητρο για προσπάθεια.

Οι μεγαλύτεροι χαμένοι είναι τα παιδιά. Παιδιά ταλαντούχα, που στερούνται ευκαιριών επειδή δεν ανήκουν στο «σωστό» περιβάλλον ή δεν έχουν τις κατάλληλες «άκρες». Χάνουν την πίστη τους στη διαδικασία, απογοητεύονται και συχνά εγκαταλείπουν το άθλημα, κουβαλώντας μαζί τους την πικρία ότι η δουλειά και η αξία τους δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ. Μαζί τους χάνει και το ίδιο το ποδόσφαιρο, αφού στερείται νέους αθλητές με κίνητρο, χαρακτήρα και ποιότητα.

Επιπλέον, οι γονείς καλούνται να πληρώσουν τον «λογαριασμό», τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Πολλοί εξαναγκάζονται να ακολουθούν έναν φαύλο κύκλο εξόδων και προσπαθειών για να εξασφαλίσουν θέση στα παιδιά τους, πολλές φορές δίχως αντίκρισμα. Παράλληλα, βιώνουν την απογοήτευση όταν βλέπουν ότι οι κόποι τους θυσιάζονται στο βωμό των συμφερόντων τρίτων.

Τέλος, οι σύλλογοι που δεν συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι, αλλά επιμένουν να δουλεύουν με αρχές και αξίες, βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Συχνά απομονώνονται ή «πολεμούνται» από ένα σύστημα που δεν θέλει να αμφισβητηθεί.

Αν θέλουμε ένα ποδόσφαιρο που να εμπνέει και να χτίζει προσωπικότητες, χρειάζεται να ξαναδώσουμε στο αναπτυξιακό μοντέλο τη χαμένη του καθαρότητα. Να επενδύσουμε σε αξιοκρατία, ισότιμες ευκαιρίες και υγιείς σχέσεις. Αλλιώς, ο λογαριασμός θα συνεχίσει να έρχεται σε εκείνους που δεν φταίνε: τα παιδιά μας.

Τσιμτσίρης Κώστας 

Υπεύθυνος Ακαδημίας Α.Ο.ΚΑΒΑΛΑ